+48 42 617 21 54

Patron

 

Dzieciństwo i I Wojna Światowa

Jakub Pankiewicz urodził się 9 lipca 1882 roku jako syn Tomasza i Tekli z do­mu Lenio, we wsi Nowotaniec, leżącej w powiecie sanockim. W 1900 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (Prowincji bernardyńsko-reformackiej).
Po odbyciu rocznego nowicjatu i uzupełnieniu braków wiedzy z zakresu szkoły śred­niej rozpoczął w latach 1903–1907 naukę filozofii i teologii w zakonnym studium w Krakowie, a następnie we Lwowie. W 1906 roku przyjął święcenia kapłańskie.

W 1914 roku, tj. roku wybuchu I wojny światowej, o. Anastazy Pankiewicz przeniósł się do Dżurkowa koło Kołomyi, gdzie przez krótki czas był administra­torem tamtejszej parafii. Ówczesna sytuacja polityczna sprawiła, iż został kapela­nem wojskowym, osiągnął rangę kapitana. Wraz z żołnierzami wyjechał na Wę­gry, gdzie nadal pełnił swoje funkcje kapelana wojskowego oraz duszpasterza polskich żołnierzy. Po ustaniu działań wojennych został skierowany do klasztoru w Krakowie, gdzie w latach 1919–1930 był gwardianem.

 

Praca w Łodzi

W 1930 roku uzyskał poparcie biskupa łódzkiego, Wincentego Tymienieckiego, który wyraził zgodę na zakup parceli pod budowę kościoła i szkoły w dzielnicy Doły. Prace posuwały się dość szybko, już bowiem w 1932 roku erygowa­no tam zakonną rezydencję, w której zamieszkało 3 zakonników – dwóch księży i jeden brat. Budowa trzypiętrowego gmachu klasztoru i szkoły została zakończona dopiero w 1937 roku. Szkoła, czyli prywatne gimnazjum męskie, miała służyć przede wszystkim ubogim dzieciom z rodzin katolickich. W 1939 roku uczyło się w niej 200 chłopców. Obok szkoły powstał niewielki kościół św. Elżbiety. Ojciec Anastazy Pankiewicz oprócz tego, że prowadził działalność duszpa­sterską i oświatowo-wychowawczą, był również założycielem Zgromadzenia Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla.

 

II Wojna Światowa i śmierć

Wybuch II wojny światowej uniemożliwił dalszy rozwój dopiero co otwarte­go ośrodka oświatowo-wychowawczego w Łodzi. Ojciec Anastazy jednakże nie zaprzestał swojej duszpasterskiej działalności. 6 października 1941 roku w Łodzi i okolicy przeprowadzono masowe areszto­wania księży. Wtedy również aresztowano o. Anastazego i uwięziono go w obo­zie w Konstantynowie Łódzkim, a następnie przewieziono do obozu koncentra­cyjnego w Dachau. Tam, 10 maja 1942 roku, przyłączono go do transportu inwalidów. Wraz z grupą liczącą 60 osób, wśród których było 13 księży, został 20 maja 1942 roku wywiezio­ny z obozu w Dachau. Po kilku godzinach jazdy transport dotarł do Hartheim koło Linzu w Austrii, gdzie Niemcy dokonali zbrodni na więźniach – udusili ich gazem spalinowym. 20 listopada 1998 roku w Kongregacja podsumowała dyskusję teologiczną o męczeństwie 108. Sług Bożych z okresu II wojny światowej. Beatyfikacji nowych 108. męczenników dokonał 13 czerwca 1999 roku w Warszawie Ojciec Święty Jan Paweł II.

 

Powyższe informacje stanowią fragment publikacji:  Innocenty Marek Rusecki OFM Błogosławiony Anastazy Jakub Pankiewicz OFM i jego łódzkie dzieła. Publikacja jubileuszowa w 10. rocznicę beatyfikacji o. Anastazego Pankiewicza